"Beni kimse anlamıyor!"
İşte bu cümleyi günde bir kaç kez söylüyorsanız bunalımın eşiğindesiniz demektir.
Birilerinin bizi anlamasını ne çok ihtiyaç duyuyormuşuz meğer...
Anlaşılmak... Ne büyük bir arzu her insan için. Anlaşılamamak da ne büyük bir yıkıntı. Özellikle de en yakınlarının seni anlamaması... Binayı tutan kolonların çatlaması gibi bir şey bu.
Anlamıyor beni de kimse. Binam enkaza dönüşmeden anlayan çıksa keşke...
Boşuna dememiş Yûnus:
Beni bir ben bilirim
Bir de beni Yaradan
Bana bir ben lazımım
Bir de beni anlayan....
2 yorum:
aaa aşk olsun ben varım ya anlayan :( beni kimseden saymıyon mu?
"İnsanlar beni anlamıyor. Harika 6 Milyar insan seni anlamıyor. Bu çok önemli bir özellik. Hayır o kadar da değil. Kaç kişi. Şey etrafımdakiler. Kaç kişi 1 dakika içinde sayabilir misin. 1 2 3 4... düşünmem lazım. Düşünüp inandıklarımızı gerçek saymak bizi genellemelere götürüyor ve fizyolojimiz de buna inandığı için bütün insanlar beni anlamıyormuş gibi tepki veriyor. Hem onu kandırıyor hem de zarar veriyoruz."
diyor Dr. Faik Özdengül "Rumi ve Aşkın Terapi" kitabında. Devamında da asıl önemli olanın "Bunlar benim düşünce ve inançlarımdı ve gerçek olmayabilir" diyebilmektir diyor...
Yorum Gönder